İç Doğa, bedenin çözülüp dönüşmesini, iç varlığın duygusal durumlarını ve bu durumların doğa kodları aracılığıyla dönüşümünü ve değişimini konu alır. Her canlının ölümü, yaşamı da kapsar. Doğa sonsuz bir ölüm ve yeniden doğuş döngüsünü tekrarlar. Bu resimler iç dünyaya odaklanır ve doğanın döngüsünü insanın içinde arar. “İç Doğa” ritüel olarak kurguladığım bir proje. İki ana odağı var: Antik çağlardan beri sonsuz bir döngü olarak bilinen ve simgelenen “Ouroboros”: Kendi kuyruğunu ısıran yılan. Bir de “otofaji”: Otofaji, vücudun hasarlı hücreleri temizleme ve böylece yeni hücreler oluşturma yöntemidir. Kendi kendini yeme olarak tanımlanabilir. Ouroboros ise evrenin sonsuz döngüsünü, ölümü, yaşamı ve yeniden doğuşu ifade eder. Proje bu kavramlar üzerinden insanın iç varlığının döngüsüne odaklanır.